Πρόεδρος: Α. Γκότσης, Αντιπρόεδρος ΣτΕ, Εισηγητής: Σ. Κτιστάκη, Πάρεδρος ΣτΕ, Δικηγόροι: Α. Κούνδουρος
Διατάξεις: άρθρα 105 ΕισΝΑΚ, 22 ν. 1650/1986, πδ/γμα της 1.12.1999 (Δ΄ 906), 1 Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ, 17 (§§ 1-2), 24 (§§ 1-2) Συντ.
Αστική ευθύνη Δημοσίου για περιορισμούς που επεβλήθησαν σε ιδιοκτησία στην περιοχή του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου.
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η αναίρεση της 1419/2012 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία, κατ΄ αποδοχή εφέσεως της αναιρεσίβλητης εταιρείας, εξαφανίστηκε η 7603/2010 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών και, αφού δικάστηκε αγωγή της ίδιας εταιρείας, έγινε εν μέρει δεκτή και αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του αναιρεσείοντος Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει στην αναιρεσίβλητη νομιμοτόκως το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ, ως αποζημίωση κατ΄ άρθρο 105 του ΕισΝΑΚ, για τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν στην ευρισκόμενη στην περιοχή Καλαμακίου του Δήμου Λαγανά Ζακύνθου ιδιοκτησία της, με το από 1.12.1999 πδ/γμα (Δ΄ 906) περί θεσπίσεως Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου και περιφερειακής ζώνης αυτού. Με την πρωτόδικη απόφαση είχε απορριφθεί η από 28.12.2004 αγωγή της αναιρεσίβλητης εταιρείας, με την οποία ζητούσε να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του αναιρεσείοντος να της καταβάλει ως αποζημίωση, για την ίδια ως άνω αιτία, το ποσό των 3.500.153,30 ευρώ.
